The Witcher 3: Wild Hunt (Yeni Nesil Güncellemesi) – İnceleme

Yeni Jenerasyon güncellemesi erdemine son bir dans

Bir “Witcher 3 övme, övdürme, övmeyenleri öld… eee, şey… ikna etme” temalı yazımıza daha güzel geldiniz sevgili Oyungezerler. Azılı bir Witcher hayranı olarak kaçtır üçüncü oyunu bir sefer daha bitirmek için geçerli bir mazeret arayıp duruyordum. Eh, CDPR sağ olsun, yeni kuşak güncellemesiyle mazeret üzere mazeret sundular bize. Ben de bu fırsattan istifade taktım kova miğferimi başıma ve bir kere daha dörtnala daldım Kıta topraklarına…

Övgü

Witcher 3 hakkında bugüne kadar çok şey yazılıp çizildi. Oyun çıkalı da neredeyse 8 sene olduğu için öyküsü nedir, oynanışı nasıldır üzere ayrıntıları çabucak hemen artık hepiniz biliyorsunuzdur. Wild Hunt tarafından kaçırılmadıysanız tabii… O yüzden gelin direkt olarak işin bizi ilgilendiren civcivli kısmına, yani yeni jenerasyon güncellemesinin oyuna neler kattığına bakalım.

En dikkat alımlı yenilik doğal ki grafikler. Witcher 3 esasen kendi vakti için bile çok hoş gözüken bir oyundu. DirectX 12’ye geçişle birlikte oyunun görsel zenginliği birkaç kat artmış resmen. Karakter ve canavar modellemeleri artık daha keskin, daha net. Hani White Orchard’da tavasını kaybeden, yaşlı bir bayan vardı. Onun hızındaki ayrıntılara, kırışıklıklara hayran kalmıştık. Hah, işte artık neredeyse bütün NPC’ler emsal bir ayrıntı düzeyine sahip. Yalnızca bununla kalsa âlâ, birbirinin kopyası NPC’ler de büyük oranda tarihe karışmış. Novigrad sokaklarında dolaşırken birebir adamın yanından 10 defa geçmiyoruz artık mesela. Bütün askerler de birebir hıza sahip değil. Oldukça çeşitliliğe gidilmiş bu bahiste.

Doğa görüntüleri da inanılmaz hoşlukta. Görüş aralığı uygunca arttırıldığından Kaer Morhen’in balkonundan ya da yüksek bir doruğun tepesinden aşağıdaki görünüme baktığınızda uzaktaki dağların doruklarını, köyleri, hatta kulübelerin bacalarından yükselen dumanları bile seçebiliyorsunuz. Buna Ray Tracing nimetleri de eklenince ortaya muazzam bir görsel şölen çıkmış. Gün doğumu ve gün batımı efektlerinde yapılan geliştirmeler sayesinde kızıl yahut altın sarısına bürünen gökyüzünü seyretmeye doyamıyorsunuz. Durmadan ekran manzarası alasınız geliyor. Göller ve denizler muazzam gözüküyor. Hakeza ağaçlar ve bitkiler de öyle… Skellige’de dolaşırken karlı dağların tepelerinden buzlu bir pus dalgası iniyor, bataklıklarda yerden ağır bir sis perdesi yükseliyor, daha bir sürü şey…

Tek geliştirme grafikler değil elbette. Yeni eklenen kamera açıları da atmosfer manasında büyük fark yaratıyor. Oyunda üç farklı yeni kamera açısı bulunuyor. Savaş, keşif ve at sürme… Yeni jenerasyon güncellemesiyle bu üç atraksiyon sırasında kamera omzumuzun üstüne sabitlenmiş ve bu sayede kendimizi daha çok olayın içinde hissedebiliyoruz.

İşin hoş yanı bunların hepsini istediğiniz üzere, yalnızca tek bir tıkla değiştirebiliyorsunuz. Grafik ayarlarında Low, Medium, High ve Ultra’nın yanında artık RT ve RT Ultra seçenekleri de var. Şayet Ray Tracing özelliği FPS bedelinizi çok düşürüyorsa çabucak, tek bir tıkla, oyunu kapatmadan daha düşük bir ayara geçip oynamaya devam edebiliyorsunuz. Omuz kamerasını ve başka ayarları da yeniden tek tıkla kapatıp açmak mümkün. PC’niz DX12 grafiklerini kaldırmadı mı? GOG Launcher’dan 11’i seçip eski grafiklere de geçebiliyorsunuz. Erişilebilirliğin tabanına vurmuşlar desem yeridir.

Sövgü

Tabii bu hoşlukların yanı sıra negatif güç saçan, çakralarınızı yamultan yanları da var Witcher 3’ün. Benim karşılaştığım en büyük sorun oyunun her 4-5 saatte bir çökmesi oldu. Ekran apansızın, güya çözünürlüğü düşürmüşsünüz üzere bulanıklaşıyor, akabinde oyun çat diye kapanıveriyor. Neyse ki otomatik kayıt alıyor da pek bir kaybınız olmuyor. Yeniden de can sıkıcı bir durum alışılmış. Bunun haricinde bazen, çok nadiren grafiksel yanılgılar oluyor. Gölgeler bir belirip bir kayboluyor, çimler yeşil çizgiler hâline geliyor falan.

Ray Tracing’in nimetleri de (beklenildiği gibi) çok yüksek sistem istiyor. 2GB 3050 Ti ekran kartımın performansı kapalı alanlarda 30, açık ve kalabalık alanlarda da 10-20 FPS kıymetlerine kadar düştü. Hasebiyle birinci bir-iki saat dirensem de sonunda bu özelliği kapatmak ve yoluma Ultra ayarlarla devam etmek zorunda kaldım. Eksikliğini hissettim mi pekala? Eh, çok değil. Oyun tekrar de muazzam görünüyordu.

Bir-iki kez de canavarların yapay zekâsı sapıttı. Size saldırmayı bırakıp kaçmaya başlıyorlar. Bir seferinde koskoca kırsalın ortasında elimde bir kılıçla bir hayaletin peşinden koşup durdum. Ben kovaladım, o kaçtı, ben kovaladım, o kaçtı. Çok komik bir andı nitekim. Fakat dediğim üzere, çok az rastlanan hıçkırıklar bunlar.

CDPR forumlarını karıştırdığımda grubun bu sıkıntılardan haberi olduğunu ve bir yama üstünde çalıştıklarını gördüm. Siz bu yazıyı okuduğunuz sırada çoktan yayınlanmış olacak tahminen de.

Tabii bir de oyunun doğuştan bug’ı olan Roach var. CDPR her şeye deva bulmuş, bir tek bizim şu manyak atımızı adam edememiş. Tekrar dağlara, doruklara, çatılara falan çıkıp duruyor, çitlere takılıyor, olmadık açılarda eşyaların içinde ortaya çıkıyor falan. Komik de oluyor açıkçası 🙂 Bilerek mi düzeltmediler sanki diye düşünmedim değil.

Növgü?

Bunlara ilaveten bir sürü yeni eklenti de var işin içinde doğal. Opsiyonel bir “enemy upscaling” özelliği eklenmiş mesela. Yani şayet isterseniz canavarlar da sizinle bir arada level atlayabiliyorlar artık. Böylelikle bütün yan vazifeleri yapıp Skellige’ye gittiğinizde oradaki koca devleri bir darbede yere seremiyorsunuz artık.

Ondan sonracığıma, envanterimize bir adet Gwent kitabı eklenmiş. Nerede kaç kart kalmış görebiliyoruz bu sayede. Netflix’in Witcher dizisine ithafen eklenen yenilikler var doğal bir de. Henry Cavill’in giydiği siyah zırh, şu yuvarlak madalyonuna kadar oyuna motamot eklemiş. Dandelion’ın da dizinin birinci döneminde giydiği kıyafet var oyunda fakat bence çok berbat duruyor 😛 Ek olarak isterseniz Nilfgaard zırhlarını da yeniden dizideki üzere yapabiliyorsunuz. Niçin o denli bir şey isteyesiniz bilemiyorum tabiiğğğ… Yeni bir vazife, iki yeni zırh kadrosu ve dört yeni kılıç da gayreti.

Özetle gelmiş geçmiş en güzel açık dünya RYO’larından biri olan The Witcher 3, yeni jenerasyon güncellemesiyle görkemine görkem, haşmetine haşmet katmış. Yayınlanacak son bir-iki yamayla küçük sorunlarından bütünüyle kurtulup kusursuza ulaşacağından eminim. Hâlâ oynamadıysanız daha da bir şey demiyorum size. Çal kemancı! Lele ley leley! Lele ley leley!

Artılar:

• Muazzam öykü, muazzam karakterler, muazzam oynanış
• Ray Tracing kapalıyken bile harika görünen grafikler
• Erişilebilirlik seçeneklerinin zenginliği
• NPC çeşitlendirmeleri

Eksiler:

• Bazen çöküyor
• Ufak tefek grafiksel hatalar

Son Karar: Son 10 yılın en yeterli RYO’larından biri olan The Witcher 3, isminden bir 10 sene daha bahsettirmeye kararlı. Aslında bir başyapıt olan oyun, yeni jenerasyon güncellemesiyle mükemmelliğe bir adım daha yaklaşmış.

NOT: 9,5